کد مطلب:179258
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:383
ادبیات دعا
در ادبیات دعا، امام سجاد (ع) شخصیتی منحصر به فرد است. با این نكته كه دعاهای آن حضرت از نظر در بر داشتن مسائل مربوط به سلوك انسانی، با سایر آثار ادبی آن حضرت از قبیل حدیث، نامه، وصیت، خاطره، محاوره، مصاحبه و غیره تفاوتی ندارد. همه این ها جنبه های مختلف حیات را مد نظر دارند. دعا با نقشی كه دارد، پدیده های یاد شده را از نظر فردی، اجتماعی و وجودی تضمین می كند، هر چند كه تكیه ی آن بر بعد وجدانی و محكم كردن ارتباط انسان با خداست.
اگر در اسلوب و مضامین دعاهای امام سجاد بنگریم، درمی یابیم كه در همه دعاها بر مذمت نفس اماره تأكید شده است تا این نفس از ذلت و ضعف و سقوط رهایی یابد، در عین حال از نظر هنری و فكری نیز مشتمل بر دو عنصر مهم ایقاعی و تصویری هستند كه نمونه هایی از آن را در این جا مورد بررسی قرار می دهیم [1] .
[1] ايقاع مصدر باب افعال، در لغت به معني جنگ انداختن كسي را، انداختن كسي را در آن چه بد آيد. ولي در اصطلاح يكي از فنون علم موسيقي است. النغمات المركبه من النقرات الايقاعات و أصلها و كلها حركات و سكون (رسائل اخوان الصفا) (دهخدا، ماده ايقاع) در اين جا منظور از ايقاع تركيب آهنگ هاي كلام است به طوري كه بر مخاطب مؤثر افتد.